UPDATE 27-05-2021 – Oorspronkelijk was de opening van de tweede lijn van de automatische metro van Rennes voorzien voor maandag 21 december (2020). Deze officiële opening diende echter met een half jaar te worden uitgesteld. Ondertussen vinden wel volop proefritten plaats. Nieuwe datum voor de indienststelling is nu 28 juni van dit jaar (2021)*. 19 jaar nadat de eerste automatische metrolijn in Rennes van start ging, is de VAL-technologie van Siemens wel stevig geëvolueerd, wat de performantie van de volautomatische metro moet ten goede komen.
De Franse stad Rennes was niet de eerste stad met een automatische metro. Sinds 25 april 1983 gaat het Noord-Franse Lille haar voor en sindsdien volgden nog veel andere projecten. Veelal als vervoermiddel dat de verbinding vormt tussen luchthaventerminals en treinstations. In Rennes startte men zijn eerste automatische metro op 15 maart 2002.
Toen was de VAL (Véhicule Automatique Léger) van constructeur Matra (in 2001 overgenomen door Siemens), de enige (lichte) automatische metro die op de markt was. Vandaag de dag bieden ook Alstom, Analsdo, Bombardier, Mitsubishi en Rothem gelijkaardige systemen aan.
De technologie om metrostellen te laten rijden zonder bestuurder, is dan ook bijna 40 jaar oud maar is al die jaren grondig geëvolueerd. Al gebeurt die evolutie vooral achter de schermen en verandert er daardoor weinig voor het publiek. Klemtonen liggen daarbij op efficiëntie en betrouwbaarheid. Zo claimt Siemens voor de nieuwe metrolijn van Rennes een ’totale beschikbaarheid van 99,9%’.
Eerste volautomatische metrolijn van Rennes
Reeds in 1986 voelde men in Rennes de nood om een nieuwe OV-corridor te creëren,, waarbij nog werd getwijfeld tussen een bovengrondse tram en een ondergrondse metro. In 1989 viel de beslissing om daarvoor te kiezen voor de VAL-technologie. In 1997 werd begonnen met de aanleg waarna de metrolijn 5 jaar later in gebruik kon worden genomen.
De lijn is 9,4 km lang en telt 15 stations. Van begin- tot eindpunt duurt een rit ongeveer 16 minuten waarbij de metrostellen een gemiddelde snelheid van 32 km/uur halen. Waar oorspronkelijk 16 treinstellen werden ingezet, is dat ondertussen opgedreven tot 30 treinstellen waardoor op piekmomenten gemiddeld nooit langer dan 80 seconden moet worden gewacht op een volgend treinstel. Op dalmomenten is er nog altijd een metrostel om de 7 minuten. Elk rijtuig is 26 meter lang en biedt plaats aan 170 personen.
De metrostellen worden in het oog gehouden door een controlekamer die wordt bemand door 4 personen.
Tweede volautomatische metrolijn
Voor de tweede metrolijn kwam er bij Siemens een offerteaanvraag op 2 oktober 2008 waarbij eind 2010 een beslissing viel over het gewenste systeem, nl. de CITYVAL. Dit systeem werd verkozen boven twee alternatieve systemen, nl. de voor de eerste lijn gebruikte SIEMENS SAS en de LIM van Bombardier. De Cityval is uitgerust met Siemens’ best-in-class automatiseringssysteem ‘Communications Based Train Control’ (CBTC), dat door een verhoogde automatisering en een constante bewaking van het netwerk het hoogste niveau van veiligheid moet garanderen .
De tweede lijn is 13,4 km lang en van begin- tot eindpunt zal een rit 21 minuten duren.
Er werden 25 tweeledige metrostellen besteld waarbij elk rijtuig 22,4 meter lang is. In een latere fase kan eventueel ook een tussenrijtuig worden toegevoegd. Een treinstel biedt plaats aan 179 personen, waarbij 26 personen een zitplaats kan worden aangeboden. De treinstellen kunnen maximaal 80 km per uur halen maar de kruissnelheid is bepaald op 67 km per uur. Met 36 km per uur ligt de gemiddelde snelheid iets hoger dan de gemiddelde snelheid op de eerste lijn.
* UPDATE 27-05-2021: Uit de jongste berichten blijkt dat de datum van 28 juni 2021 niet zal worden gehaald. De nieuwe inhuldigingsdatum wordt verschoven naar begin 2022. Als reden hiervoor wordt opnieuw de coronacrisis opgegeven. In de eerste 5 maanden van 2021 had Frankrijk af te rekenen met een ongewoon zware vierde golf van de gezondheidscrisis.
Laat een reactie achter